Baligród

Zamek szlachecki

Z Baligrodem związana jest opowieść o córce Piotra Bala - Klarze i nieznanym rycerzu. Zbliżała się ona do wieku 18 lat, nadchodził więc czas na zamążpójście. Na próżno jednak ojciec usiłował znaleźć odpowiedniego kandydata, Klara wszystkich odrzucała. Pewnego razu do Baligrodu zawitał przejazdem nieznany rycerz. Balowie powitali go bardzo serdecznie. Klara przywdziała swoją najpiękniejszą suknię i wyglądała olśniewająco, jednak zdawało się, że nie robi to najmniejszego wrażenia na przybyłym. A ten za to bardzo spodobał się Klarze. Kilkakrotnie upuszczała chustkę, aby zwrócić na siebie jego uwagę, ale rycerz podnosił ją tylko nawet nie patrząc w stronę Klary. Zaraz po wieczerzy poprosił o wskazanie pokoju gdzie mógłby przenocować. Rozzłoszczona Klara kazała ojcu uwięzić rycerza. Ten po namowach uległ córce i wtrącił nieznajomego do lochów w wieży zamkowej. Dwa tygodnie później na zamku Baligród odbywał się turniej rycerski z okazji osiemnastych urodzin Klary, zwycięzca miał otrzymać jej rękę. Zjechało się wielu rycerzy z całej okolicy, zachęconych zarówno wielką urodą Balówny jak i majętnością jej ojca. Po wielu zmaganiach niepokonany na placu boju pozostał rycerz o imieniu Fulko. Na zawołanie o następnych rywali chcących się z nim zmierzyć usłyszał głos jakiegoś giermka iż w wieży uwięziony jest rycerz który chce się z nim zmierzyć. Fulko doprowadził do uwolnienia rycerza i rozpoczął się ostatni pojedynek turnieju. Rywal Fulka, brudny i poszarpany przedstawiał sobą żałosny widok, jednak to on odniósł zwycięstwo. Klara miała nadzieję że teraz rycerz odbierze nagrodę czyli jej rękę, ten jednak odwrócił się i odszedł bez słowa. Jak prawdziwy rycerz...

Istnieje też legenda dotycząca spalenia zamku. Wg niej, nie zrobili tego Szwedzi, lecz pohańbiona przez nich służąca Balów - Dorotka. Gdy po nocnej libacji Szwedzi usnęli w zamku, służąca w zemście podpaliła jego drewniane elementy. Ogień natychmiast rozprzestrzenił się na cała warownię. Przerażeni Szwedzi usiłowali się ratować wyskakując z okien, wielu z nich jednak zginęło a wielu zostało dotkliwie poparzonych. Nikt nie wiedział kto spowodował pożar, dopiero po wstąpieniu do klasztoru we Lwowie, Dorotka wyznała prawdę...

Bibliografia