Pokrzywna

Średniowieczny zamek rycerski

Leżąca w Górach Opawskich Pokrzywna jest jedyną na Śląsku Opolskim miejscowością usytuowaną wśród typowego krajobrazu górskiego. Wieś rozłożyła się w dolinie Złotego Potoku, płynącego przez Zlaté Hory w Czechach, Jarnołtówek, Moszczankę i Łąkę Prudnicką aż do połączenia z rzeką Prudnik pod miastem o tej samej nazwie. Na wysokości Pokrzywnej dolina Złotego Potoku ma charakter malowniczego przełomu pomiędzy wznoszącymi się z obu stron skalistymi masywami Gór Opawskich.
Góra Zamkowa (niem. Schloßberg) jest trzecim co do wysokości szczytem Gór Opawskich. Masyw ten posiada strome, a miejscami urwiste stoki po stronie północnej i zachodniej, gdzie u jego stóp ciągną się doliny Złotego i Bystrego Potoku. Szczytowe partie masywu mają postać garbu, silnie wydłużonego w kierunku SE-NW i wypiętrzonego na przeciwległych krańcach w formie dwóch kulminacji o wysokości odpowiednio 571 i 567 m n.p.m.). Na wyższej kulminacji południowo-wschodniej zachowały się relikty zamku. Na północnym stoku góry znajduje się wypiętrzenie w formie kolejnego garbu (533 m n.p.m.), znane jako Szyndzielowa Kopa.
Stojący niegdyś na szczycie góry zamek był niewielką budowlą, murowaną z miejscowego łupku, stosowanego w formie płaskich kamieni, spojonych gliną, bez użycia zaprawy wapiennej. Była to budowla na planie nieregularnym, zbliżonym do wydłużonego pięciokąta o wymiarach 53 x 19 m. W południowym narożniku założenia obronnego znajdowała się być może kamienna wieża, a przed murami obwodowymi ciągnęły się umocnienia ziemne w formie wału i fosy. Pozostałości zamku Pokrzywna mają formę niewielkiego plateau na szczycie góry, z nikłymi zarysami muru obwodowego. Po stronie północnej i wschodniej u stóp plateau ciągnie się płytka fosa, obwiedziona od zewnątrz zarysami wału ziemnego, widocznymi najlepiej po stronie północnej. Wewnętrzny majdan zamczyska obwiedziony jest wałem (z reliktami muru) o wysokości około 0,5 m od wewnątrz i około 3,0-4,0 m od strony zewnętrznej. Wał ten ma 1,0-1,5 m szerokości. Fosa liczy 1,0-4,0 m szerokości. Wał zewnętrzny ma 0,8-1,5 m wysokości i 2,0-6,0 m szerokości. Podczas archeologicznych badań rozpoznawczych w 1976 r. Wacław Romiński znalazł na terenie zamczyska w Pokrzywnej pojedynczy fragment naczynia glinianego, wypalonego na czerwono, o powierzchni zdobionej poziomymi rowkami (tzw. bruzdy gotyckie). Podczas badań wcześniejszych znaleziono tutaj trzynaście ułamków naczyń, przypuszczalnie toczonych, barwy szarej. Obiekt został wstępnie datowany na okres XIV-XV w.